ژرژ پطروسی در سال ۱۳۲۳ خورشیدی در تهران متولد شده است . وی در سال ۱۳۵۰ در رشته تئاتر از دانشکده هنرهای زیبا فارع التحصیل شده است . پطروسی از سال ۱۳۴۶ فعالیت حرفه ای درعرصه دوبله آغاز نموده است . وی از سال ۱۳۸۲ تا اسفند ۱۳۸۸ ساکن آلمان بوده است ولی در سال ۱۳۸۹ به ایران بازگشت و مجدداً به فعالیت دوبله بازگشت.

ژرژ پطروسی از خوش صداترین و بااستعدادترین و بهترین گویندگان تاریخ دوبلاژ ایران است و البته از محبوبترین ها . صدای گرم زیبا گیرا و دلنشین پطروسی و گویندگی های بی مانندش او و جایگاهش را در دوبله دست نیافتنی كرده است.

ویژگی صدا : شاخص تیپ جوان های با شخصیت و با فرهنگ دوبلور نقش رابین هود در كارتون رابین هود

او متولد 1332 در تهران می باشد و از سال 1346 كار دوبلاژ را آغاز نموده است . وی فارغ التحصیل لیسانس در رشته تئاتر از دانشكده هنرهای زیبا دانشگاه تهران در سال 1350 می باشد.

ژرژ پطروسی در ابتدا به موسیقی بسیار علاقه مند بوده و بدلیل نبود امكانات و جو متشنج موسیقی در آن مقطع و نیز مخالفت خانواده از ورود به عرصه موسیقی صرف نظر می كند و شیفته هنر دیگری بنام سینما می شود . پطروسی در دوران تحصیل در دانشكده با پیشنهاد دوستی به استودیوی دوبلاژ معروفی درآن زمان مراجعه می كند و تست صدا می دهد و درآن تست نظرهارا به خود جلب می كند و بدین طریق به عرصه دوبلاژ ورود پیدا می كند .

ژرژ پطروسی بدلیل داشتن صدایی بی نظیر و نبوغی بالا به سرعت در دوبله پیشرفت می كند و بسیار می درخشد و شهره و آوازه اش فراگیر می شود . ژرژ پطروسی از خوش صداترین و بااستعدادترین و بهترین گویندگان تاریخ دوبلاژ ایران است و البته از محبوبترین ها . صدای گرم زیبا گیرا و دلنشین پطروسی و گویندگی های بی مانندش او و جایگاهش را در دوبله دست نیافتنی كرده است .

به اعتقاد بسیاری، ژرژ پطروسی از ماندگارترین صداهای دوبله است . صدای او را به جای این بازیگران و در این فیلم ها شنیده ایم خارجی آرماند آسانته ( قاضی درد ) آلن دلون ( آرماگدون ) ادوارد فاكس ( روز شغال ) ارول فلین ( ماجراهای رابین هود ) اسكار ورنر ( فارنهایت ۴۵۱ ) الك بالدوین ( رمز مركوری ) بن استیلر ( سرقت برج ) بیل كسبی ( روح پدر Ghost Dad )

صدای او را به جای این بازیگران و در این فیلم ها شنیده ایم پل گراس شخصیت بنتون فریزر ( سریال به سوی جنوب ) تام هنكس ( فارست گامپ ) جان هرت ( مردی برای تمام فصول ) جیمز كان ( میزری ) چارلتون هستون ( آلاسكا ) داگلاس هاج ( سریال ناخوانده ) دنزل واشنگتن ( كمانه ) + ( توقف ناپذیر ) رنه اشتینك ( سریال هشدار برای كبرا ۱۱ ) سری اول در نقش تام ریچارد گر ( پلیس بروكلین Brooklyns Finest ) فارست ویتاكر ( گوست داگ )

صدایی كه جان می گیرد و جاودانه می شود، صدایی كه تصویر می شود، با یكایك آنهایی كه روی چهره شان نشسته و بر صورتشان رنگ دوست داشتنی زده صدایی كه برای بچه های ایران یاد آور آدم ها و شخصیت های دوست داشتنی بسیاریست یادآور قهرمان رویایی و دوست داشتنی سال های دور.. . رابین هود. . بچه های ایران بهترین آرزو ها و عشقشان را پیشكش می كنند به ستاره صدای جوانان دوست داشتنی استاد ژرژ پطرسی.

نقش های شاخص : تن ها ترین سردار ( ابوالفضل پورعرب/حرث ) - هفت سنگ ( اصغر همت/شریف ) – مادر پرتوقع – بازی با مرگ ( شکیبا ) فیلم : ناخدا خورشید ( علی نصیریان ) – شوکران ( صدای پشت خط تلفن که در یک هتل با مهندس تماس می گیرد ) – جهان پهلوان تختی ( گوینده متنی که روی تصاویر تختی خوانده می شود / که در این فیلم خود پطرسی را هم در استودیو نشان می دهد ) کارتون : رابین هود/دوبله دوم – ماسک ( نقش ماسک - با تکیه کلام : یکی جلو منو بیگیره به عنوان گوینده صدای او را به جای این بازیگران و در این فیلم ها شنیده ایم : هریسون فورد ( فراری ( فیلم ) ) فارست ویتاکر ( گوست داگ ) دنزل واشینگتون ( کمانه ) اسکار ورنر ( فارنهایت ۴۵۱ ) ارول فلین ( ماجراهای رابین هود ) ادوارد فاکس ( روز شغال ) نیکلاس کیج ( شهر فرشتگان ) آلن دلون ( آرماگدون ) جان هرت ( مردی برای تمام فصول ) علی نصیریان ( ناخدا خورشید )

در ابتدای گفتگوی مان می خواهم بدون تعارف به این نکته اشاره کنم که بسیار خوشحالم می توانم پرسشی مهم و کلیدی را از حضورتان به پرسم، پرسشی که همواره درباره شیوه کارتان در ذهنم وجود داشته و حالا می توانم با آسودگی پطروسیش را از خودتان دریافت کنم و آن این که به تعبییری انرژی، شور و شعفی در صدا و نقش گویی هایتان وجود دارد که به واقع در تاریخچه دوبلاژ کم نظیر است و مخاطب نوعی شادی پنهان را پس از شنیدن، در صدای تان احساس می کند، حالا می خواهد نقش مکمل باشد یا نقش اصلی جوری حس علاقه مندی گوینده نقش را به بیننده القا می کند.این نکته به جنس صدایتان بر می گردد یا به نوع نگاه متفاوتی که نسبت به کار دارید؟

پطروسی ) راستش تا حالا به این قضیه که مطرح کردید این جوری فکر نکرده بودم و خوشحالم می شنوم صدایم انرژی مثبتی به مخاطب می دهد . به هر حال مقداری اش به جنس صدا مربوط می شود، برای نمونه زنده یاد عطاء الله کاملی هم این خصوصیات را داشتند، صدایش مملو از انرژی بود حتی حرف زدن معمولی اش هم پر از اشتیاق بود شاید این خصوصیات در من هم باشد.

غنی پور ) البته زنده یاد کاملی صدایشان با نوعی صلابت و تحکم نیز همراه بود.

پطروسی ) نه همیشه، نقش های متفاوتی هم داشتند اما به واقع آن صدا گرم، پر از انرژی، زیبایی و زندگی بود حالا شاید به نوعی این مشخصات شامل من هم بشود که حتما مایه افتخارم خواهد بود ولی به نظرم مقدار زیادش هم به نوع کار و چگونگی برخورد با آن بر می گردد باید به عنوان دوبلور شخصیت مورد نظر را در فیلم دید، شناختش و سپس خود را با آن هم سو کرد آن هنگام کار به صورت درست اجرا خواهد شد.

غنی پور ) این احساس را تا اینجای گفتگوی مان نسبت به شما پیدا کردم که مقوله دوبلاژ را بیشتر فن و تکنیک می دانید و قضیه را زیاد عمیق نمی بینید.

پطروسی ) چرا اتفاقا عمیق می بینم.منت ها نه به آن صورت که قبلا مطرح کردید، شما قبل از ضبط گفتگو، بحث گوینده مؤلف را مطرح کردید که من اعتقادی ندارم ما دوبلور ها مؤلف باشیم.

غنی پور ) حالا که بحث گوینده مؤلف مطرح شد به پرسش اول پیوند می زنم که آن شور و شعف در نقش گویی تان را می توان در دو نمونه شاخص این موضوع جستجو کرد . یکی صدای نقش مدیر گراند هتل سریال هزاردستان ( با نقش آفرینی زنده یاد منصور والا مقام ) و دیگر نقش گویی به جای شخصیت اشتولتز ( با بازی یوری بوگاتیریوف ) در دوبله دوم فیلم ابلوموف ( اثر نیکیتا میخالکوف ) که بی تعارف این نقش ها توسط شما تألیف شده و در هر دو شور و حرارت خاصی دیده می شود.

پطروسی ) متأسفانه دوبله ابلوموف را به یاد نمی آورم . ببینید! مؤلف بودن داستان دیگری دارد و هنوز خود را مؤلف نمی دانم . در حرفه دوبله می باید در چارچوب آن چیزی که در تصویر هست کار کنید . کم یا زیاد شدن از این حد موجب صدمه رسیدن به اثر خواهد شد . من تألیفی در این کار نمی بینم فقط حواس گوینده باید آن قدر جمع باشد که از هیچ نکته ای در فیلم سرسری نگذرد و با اشراف کامل نسبت به موضوع و شخصیت های اثر کارش را ارایه کند نه کمتر و نه بیشتر؛ و همانی که در فیلم آمده پس دهد . این موضوع مقدار زیادش مربوط به تکنیک و تجربه است و ما بقی اش ویژگی های خاصی است که یک گوینده باید برای کار دارا باشد.

کلانتر ) شما معتقد هستید که دوبله چیزی فراتر از آن نیست که دوبلور، لحن بازیگری را بگیرد و آن را با صدایش ارایه کند؟

پطروسی ) ببینید، اگر این کار را کند از آن شخصیت فیلم خارج می شود، از آن چارچوب بیرون می آید . شاید در ابتدا بهتر به نظر رسد ولی به اصطلاح عین جنس نیست، ما اجازه نداریم چیزی کمتر یا بیشتر از آن کار ارایه کنیم . دوبلور خوب کسی است که ظرایف را در چهره و حالات بازیگر ببیند و آن ها را در اجرای خود نشان دهد . نکته ای که می خواهم بگویم شاید حرف روایی نباشد ولی به هر حال امکانش وجود دارد که این ظرایف در لحن خود بازیگر نباشد اما ما به عنوان افرادی که کار را از بیرون می بینیم شاید بتوانیم نکاتی را پیدا کرده و با صدای مان تصویر را پُرتر و شکیل تر کنیم ولی با وجود این حق نداریم دیالوگ ها را تغییر دهیم.

غنی پور ) شما با بحث تألیف صدا مخالفید؛ اما نمونه ای را برایتان می آورم که توسط شما شخصیت پردازی صدایی شده، بازی بازیگر را در ارتفاع بالایی قرار داده و هم چنین در ماندگاری آن در ذهن مخاطب نقش انکارناپذیری داشته است و آن نقش عبدالله نصرانی ( با بازی علی رضا شجاع نوری ) در فیلم روز واقعه است . آن شهود و کنجکاوی را که نسبت به دانستن ندای حقیقت پیدا می کند به شیوایی در صدای شما نیز منعکس شده و به شاهکاری ماندنی تبدیل گردیده است.

پطروسی ) خُب، این تعارف زیبای شماست، ولی من خارج از آن چارچوب تصویر کاری نکردم . آن نقش در قالب موضوع داستان و دیالوگ ها همان طور باید کار می شد . باید به آن قالب تصویر و حرکات صورت دقت کرد حتی در بیشتر زمان ها مونتاژ فیلم هم به شیوه نقش گویی کمک می کند که با تند و کند شدن ریتم فیلم چگونه لحن صدا را جا به جا کرد.

کلانتر ) شما قبول دارید که با صدای یک دوبلور می شود بازی یک بازیگر را بهتر جلوه داد و آن شخصیت را برجسته تر نمود؟

پطروسی ) بله، همان طور که می تواند خراب اش کند . در واقع مانند لبه تیغ می ماند، گاهی اوقات به دیده شدن نقش بازیگر کمک می کند ولی مهمترین نکته این است که چیزی ازنقش کم نشود.

کلانتر ) شما در دوبله روز واقعه چه کار خاصی انجام دادید؟

پطروسی ) چارچوبی را که داشتم رعایت کردم . اگر خوب شده به همین دلیله که سعی داشتم همه نقش گویی ها با فضای کلی فیلم همخوانی داشته باشد . وقتی شما جمله ای را به هنگام ضبط می گویید باید حواستان به جمله های سایر گویندگان هم باشد تا آگاه شوید نقشی را که می گویید در چه موقعیتی قرار دارد و در این لحظه جمله ها به چه منظوری گفته می شوند؟ دقیقا به هنر بازیگری می ماند که مثلا از نقطه الف تا ی شخصیتی ساخته می شود . دربین این نقاط جاهایی ست که به هر حال شاخصه و حتی اوج و فرود دارد . آن کشمکشی که موجب به سرانجام رسیدن این نقش می شود، شما هر لحظه باید این را ببینید . نقش عبدالله شخصیت مبهوتی دارد با ندایی که می شنود تمام زندگی اش زیر و رو می شود؛ حتی در روز عروسی اش با دختری که پس از تحمل کلی مشقت به وصالش رسیده، همه را ر ها می کند و به دنبال حقیقت می رود . آن ندا عبدالله را از این جهان بیرون می کشد و جاهایی می بینیم که در اوج بی حوصلگی با آن صدا کلنجار هم می رود و مدام پرسش دارد که چرا به هدف اش نمی رسد . توجه به همین ظرایف کمک کرد تا بتوانم به قول شما این نقش را قابل قبول بگویم.البته کار تحسین برانگیز همه همکارانم را هم نباید از یاد ببریم.

کلانتر ) زمانی که آثار ایرانی را دوبله می کردند ( هنوز هم این روند با وسعت کمتری ادامه دارد ) ، به نظرم قصدشان بر این بوده که کلیت فیلم و نقش ها را ارتقا دهند . با این نظر موافقید؟ پطروسی ) خُب، گاهی اوقات این جوری بوده.

پطروسی ) شما اشاره می کنید که با دوبله نقش ها را بهتر کنیم . شاید بهتر است بگوییم حفظ ارزش های فیلم . این امر وقتی میسّر می شود که گوینده همه جانبه به شخصیت اصلی آن نقش نزدیک شود و حتما منظورتان فیلم های شاخص و نقش های تاثیرگذارست و گرنه فیلم های بی ارزشی را که هیچ مفهومی ندارند که نمی توان با دوبله تماشایی تر کرد.در دوبله مناسب نباید از حد خود فیلم فراتر رفت و اگر خیلی هنرمند باشیم،همانی که در اثر آمده حفظ می کنیم.

غنی پور ) در ادامه بررسی کارنامه تان در دوبله آثار ایرانی، به یک نوع شخصیت پردازی صدایی از جانب شما می رسیم که مختص افراد زیرک، مکّار و چند لایه است که بی شکّ تفکری پشت انتخاب شما از طرف مدیران دوبلاژ این آثار بوده است . آثاری چون ناخدا خورشید و سریال امام علی ( ع ) که به ترتیب به جای شخصیت های مستر فرحان ( با بازی علی نصیریان ) و اشعث ( انوشیروان ارجمند ) نقش گویی داشتید . همان طور که در قبل اشاره کردید، عوامل بسیاری برای به ثمر رسیدن نقش گویی مناسب سهیم هستند . برای مثال نقش اشعث با صدای شما خود جنس شده و خصلت های نفاق و مکاری را آشکارا در آن می بینیم ولی نقطه مقابلش مستر فرحان، چندان به دل نمی نشیند، ضمن این که منکر نقش گویی با تسلط شما در این نقش نیستم.برای در آوردن چنین نقش های خاصی،بیشتر به قابلیت صدایی متکی هستید یا بیشتر شخصیت پردازی می کنید؟

پطروسی ) این ها لازم و ملزوم همدیگرند یعنی یک گوینده خوب باید این توانایی را داشته باشد که نقش را شخصیت پردازی کرده، به شناسدش و بعد همراه اش شود؛ غیر از این باشد ناموفق خواهد بود . به شخصه هر دوی این نقش ها را دوست دارم و هر دو را قبول دارم.

غنی پور ) کلاً شخصیت های خاکستری را دوست دارید؟

پطروسی ) آره،چون جای کار خیلی دارند. ( می خندد )